اتاق وَدّو

نواری بوده که روی شلوار بندری ها کار میشده بهش پنبافت هم گفته میشده چون با پنبه بافته میشده .

اتاق چنبر

النگوی طلا که به شکل تیخ تیهی بوده بهش چنبر گارکی هم گفته میشده.

اتاق خلخال

بازوبند نقره ایی بوده. داخلش سنگ ریزه که داشته که صدای جینگ جینگ میداده.

اتاق کاکله

کاکله گردنبند دانه درشتی بوده که روش حالت پنجره پنجره داشته.

تبله

تبله انگشتری که برای انگشت وسط استفاده میشده روش پولک دانه ریز طلا داشته.

 اتاق برکه

 برکه پوشش نقاب مانند است که تزیینات رنگی دارد .

اتاق موریه

گردنبند قدیمی با زیرساز پلاستیکی و روکش طلا
که روش مروارید طلایی روش داشته که بهش میگفتن گهره
گهره ای

اتاق بادله

 بادله نوعی شلوار قدیمی که با زری دست بافت (نواری که باسیم بافته میشه) در رنگ های زرد ، سبز ، مشکلی و قرمز ردیف ردیف کنار هم دوخته میشده.

اتاق عشرفی

عشرفی نوعی سکله که به لچک (نوعی کلاه) که سوراخ کوچکی وسطش بوده روی هر لچک ۱۴ عدد دوخته میشده.

اتاق جِلوِل

در استان هرمزگان هنر خوس دوزی بر روی شال یا روسری های توری، جِلوِل خوسی نامیده می شود. زنان جنوبی که به پوشش های خاص و متنوع خود معروف هستند، جِلوِل خوسی را یکی از اصیل ترین پوشش های خود می دانند.
در گذشته جِلوِل های خوسی را با استفاده از رشته های طلا و نقره اصل می ساختند اما با گذر زمان خوس جای طلا و نقره را گرفت. این حقیقت ثابت می کند که پوشش جلبیل حتی قبل از به وجود آمدن هنر خوس دوزی نیز زواج داشته است.

اتاق کَندوره

پیراهن کَندوره لباس سنتی بانوان و از پوشش‌های محلی خاص استان هرمزگان است. این پیراهن با یقه ای گرد که در جلو بسته می‌شود، دو برش عمودی از سرشانه تا خط سینه و پایین دامن دارد که از پهلوی یقه تا درز وسط از پارچه رنگی متفاوت و برای لبه آستین نیز به صورت دو تکه از پارچه‌های دیگر استفاده می‌شود. این لباس دارای حاشیه نوار دوزی پهن در ناحیه دور کمر است